میرزاآقا عسگری (مانی)

ﺗﺌﻮ ﻫﺮﭼﻪ ﻛﻮﺷﻴﺪ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺳﺖﻫﺎ ﻭ ﭘﺎﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺭﻳﺘﻢ ﻣﻮﺳﻴﻘﻰ ﺭﻗﺺ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﻧﻴﻤﻰ ﺍﺯ ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ ﺩﺭﺳﺎﻟﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻜﻮﺑﻰ ﻛﺸﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﻛﻨﺪ. ﺍﺯﺁﻧﺠﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺭﻗﺺ ﺭﺍ ﭘﺮﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺣﺮﻛﺎﺕ ﻣﺸﺎﺑﻬﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ   ﺍﻭ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﺁﻫﻨﮓﻫﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﻟﺒﺨﻮﺍﻩ ﺭﻗﺼﻴﺪ. ﻣﺜﻠﺎ ﺑﺎ ﺁﻫﻨﮓ   «ﺑﺎﺑﺎﻛﺎﺭﺍﻡ» ﺯﻧﻬﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﭙﻞﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﻳﺮﻩ ﻭﺍﺭ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺭﻣﻰﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺿﻤﻦ ﻏﻤﺰﻩﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺁﻟﻤﺎﻧﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻰﺷﺪ ﺩﺳﺖﻫﺎ ﻭ ﭘﺴﺘﺎﻥﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﻯ ﺩﻋﻮﺕﻛﻨﻨﺪﻩ ﻣﻮﺝ ﻣﻰﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ.ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻫﻢ ﺑﺎﻫﻤﻴﻦ ﺁﻫﻨﮓ ﺩﺳﺖﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻴﻦ ﺑﺎﺯﻣﻰﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭﺿﻤﻦ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﺎﺳﻦﻫﺎﻯ ﺭﻳﺰ ﻭ ﺩﺭﺷﺘﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﭼﭗ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ،   ﻛﻠﻪﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻛﻪ   ﺑﺮﺗﻨﺸﺎﻥ ﻭﺻﻞ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ،ﻋﻘﺐ، ﭼﭗ یا ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻰﻛﺮﺩﻧﺪ. ﺣﺮﻛﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺗﺌﻮ ﺑﻌﻴﺪ ﺑﻮﺩ ﺣﺘﻰ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ، ﻭﺩﺭﻋﺎﻟﻢ ﺷﻮﺧﻰ ﻫﻢ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻛﻨﺪ. ﻛﻤﻰ   ﺷﻠﻨﮓ ﺗﺨﺘﻪ   ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﮔﻔﺖ «ﻣﻦ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﻢ. ﻧﻪ   ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﻢ! ﺑﻴﺎ ﺑﺮﻭﻡ ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ!»   ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻪ ﻟﻬﺠﻪ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻫﻨﻮﺯﺩﺭ ﮔﻔﺘﺎﺭﺷﻜﺴﺘﻪ ﺑﺴﺘﻪءﺁﻟﻤﺎﻧﻰﺍﺵ ﺣﻀﻮﺭﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎﻳﻜﻰ ﺍﺯﻫﻤﺎﻥ ﻋﺸﻮﻩﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻋﻤﻖ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻯ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺯﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﭼﻬﺮﻩﺍﺵ ﻋﻴﺎﻥ ﻣﻰﻛﺮﺩ ﻭ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﺍﺯ ﻗﻬﺮ ﻭ ﻧﺎﺯ ﻫﻢﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺗﺌﻮ ﮔﻔﺖ« ﻧﻪ...! ﻣﻰﺧﻮﺍﻡ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮﻗﺼﻢ! ﺑﻌﺪ ﺩﺭﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﻛﻤﻰ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺧﻢ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﻮﻫﺎﻯ ﺻﺎﻑ ﻭ ﺳﻴﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻮﺍ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ،   ﭼﺸﻢﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺧﻤﺎﺭ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻟﺐﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻇﺮﺍﻓﺖ ﺧﺎﺻﻰ ﭼﻨﺎﻥ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺁﺗﺶ   ﺗﻨﺪ ﺗﺌﻮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻮﺳﻴﺪﻥ ﺁﻥ ﺩﻫﺎﻥ ﺗﻴﺰﺗﺮﻛﺮﺩ. ﻭﻗﺘﻰ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ،   ﺗﺌﻮ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻟﻴﻮﺍﻥ ﺁﺑﺠﻮﺍﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﮔﻔﺖ « ﺧﻴﻠﻰ ﻗﺸﻨﮓ ﺭﻗﺼﻴﺪﻳﺪ! ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﻰ ﭼﻪ ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﻴﺪ؟» پروانه پلکهایش را خواباند و ضمن آن که نشان داد دارد فکر میکند، دهانش را غنچه کرد   جواب داد «ﻛﻮﻟﺎ لطفا!» تئو که آلمانی را کند و شمرده می گفت تا پروانه جملاتش را بفهمد با حالتی از اعتراض گفت«   ﺑﺮﺍﻯ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﮕﻮ ﺁﺑﺠﻮ ﻳﺎ ﻳﻚ ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﻰ ﺍﻟﻜﻠﻰ   ﺩﻳﮕﺮ!»   ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ چپ، ﻳﻘﻪ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﺷﺒﺶ ﺭﺍ ﻛﻤﻰ ﺑﺎﺯ ﺗﺮﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ دست دیگر بشقابی ﻣﻘﻮﺍﻳﻰ از روی میز برداشت و ﺷﻜﺎﻑ   ﺧﻴﺲ ﺑﻴﻦ ﺩﻭﭘﺴﺘﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺩ ﺯﺩ. ﺩﺍﻧﻪﻫﺎﻯ ﻋﺮﻕ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺷﺒﻨﻢﻫﺎﻯ ﺯﻟﺎﻝ ﺭﻭﻯ ﺻﺎﻓﻰ   ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻭ ﻟﺎﻯ ﺧﻄﻮﻁ ﻣﻮﺭﺏ ﭘﺴﺘﺎﻥﻫﺎﻳﺶ ﺟﺎ ﺧﻮﺵ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺗﺌﻮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺠﺬﻭﺏ ﺍﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺭﻳﺰﻩ ﻛﺎﺭﻯﻫﺎﻯ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻣﻰﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻰ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻧﻘﺎﻁ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺑﺪﻧﺶ ﻣﻰﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ. ﺭﻓﺖ ﻭ ﻳﻚ ﻟﻴﻮﺍﻥ ﻛﻮﻟﺎﻯ ﺧﻨﻚ ﺁﻭﺭﺩ. ﺟﻠﻮﻯ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﻃﺮﺯ   ﻧﺸﺴﺘﻦﺍﺵ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ.حالا ﭘﺎﻫﺎﻯ ﻋﺮﻳﺎﻥ ﻭ ﺧﻮﺷﺘﺮﺍﺵﺍﺵ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻣﺸﻜﻰ،   ﻫﻮﺱﺍﻧﮕﻴﺰﺗﺮ ﺑﻪﭼﺸﻢ ﻣﻰﺁﻣﺪﻧﺪ، ﺭﻭﻯﻫﻢ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻜﻪ ﻣﻘﻮﺍ   ﮔﺮﺩﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺩ ﻣﻰﺯﺩ. «ﻣﺘﺸﻜﺮﻡ ﺗﺌﻮ! ﺍﻳﻦ ﺁﻫﻨﮕﻰ ﻛﻪ ﺍﻟﺎﻥ ﻣﻰﺯﻧﻦ ﺑﻨﺪﺭﻳﻪ. ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﻳﺮﻭﻧﻪ. ﺧﻴﻠﻰ ﺑﺎﻣﺰﻩ ﺱ! ﻧﻴﺲ؟ ﻫﺎ؟ ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ!»   ﻟﻴﻮﺍﻥ ﺧﻨﻚ ﻛﻮﻟﺎ را روی گونه اش ﭼﺴﺒﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺗﺌﻮ ﺑﺎ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ   ﺩﺳﺘﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺩﺳﺘﻬﺎﻯ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺩﺳﺖﻫﺎﻯ ﻇﺮﻳﻔﺶ ﺭﺍ ﺳﺮﻳﻊ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﭘﻨﺠﻪﻫﺎﻯ ﻗﻮﻯ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺌﻮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﺸﻴﺪ. ﺑﻪ ﺗﻨﺪﻯ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﻯ ﻛﻪ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻜﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﻃﺮﺍﻓﻴﺎﻥ ﻧﻴﻢﻧﮕﺎﻫﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ. ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻛﻤﻰ ﺍﺧﻢ ﻭ ﻧﺎﺯ ﺑﻪ ﺗﺌﻮ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ« ﻭﺍ! ﻣﻴﺨﻮﺍﻯ ﺁﺑﺮﻭ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ ﻧﺬﺍﺭﻯ!»   ﺗﺌﻮ ﺩﻣﻖ ﺩﺳﺘﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻛﺮﺩ « ﻧﻤﻰﻓﻬﻤﻢ! ﺍﺻﻠﺎ   ﻧﻤﻰﻓﻬﻤﻢ!»
 
  «ﺍﻟﻮ! ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩﻡ ﺗﻠﻔﻦ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ! ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﻰﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﻧﻜﻨﻪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﻦ ﺑﺸﻴﺪﻫﺎ.»
  «ﻧﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪﺟﻮﻥ! ﺗﻮ ﻛﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﻰ   ﻣﺎﻫﻢ ﻫﻢ ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺷﻜﺮ ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ. ﺩﻳﺸﺐ ﺧﻮﻧﻪ ﺍﻗﺪﺱ ﺧﺎﻧﻢ ﺍﻳﻨﺎ ﻣﻬﻤﻮﻥ ﺑﻮﺩﻳﻢ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﺎﻡ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﺳﻰ ﻭ ﺳﻪ ﭘﻞ ﻛﺎﻫﻮ ﻭ ﺳﻜﻨﺠﺒﻴﻦ ﺧﻮﺭﺩﻳﻢ ﻭ ﻳﺎﺩﺗﻮ ﺯﻧﺪﻩ ﻛﺮﺩﻳﻢ. ﻋﻜﺲﻫﺎﺗﻮ ﻛﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻯ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻧﺸﻮﻥ ﺩﺍﺩﻡ. ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺎﺷﺎﺍﻟﻠﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺳﺮﻭﻟﺒﺎﺳﺶ ﺧﻴﻠﻰ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻭﺧﺪﺍﭘﺴﻨﺎﻧﻪﺍﺱ. ﺗﻮﻯ ﺍﻳﻦ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻪ   ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺣﻔﻆ ﺷﺌﻮﻧﺎﺕ ﺍﺳﻠﺎﻣﻰ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺭﻭ ﻣﻰﻛﻨﻪ. ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﺍﻭﻥ ﺧﻮﻧﻪﺍﻯ ﻛﻪ ﺗﻮﻯ ﻋﻜﺴﻪ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩﺗﻪ   ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﺗﻌﺠﺐ ﺷﺎﺥ ﺩﺭﻣﻰﺁﻭﺭﺩﻥ! ﺣﺎﻟﺎ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻰ ﻭﻗﺘﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﺗﻮ ﺗﻤﻮﻡﻛﺮﺩﻯ ﻭ ﺭﺋﻴﺲ ﺑﺨﺶ ﺷﺪﻯ. ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻜﻨﻪ ﭼﺸﻤﺖ ﺑﺰﻧﻦ!»
« ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻫﻨﻮﺯ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺗﺌﻮﭼﻴﺰﻯ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﻧﮕﻰﻳﺎ! ﭼﺸﺸﻮﻥ ﺩﺭﻣﻴﺎﺩ!»   «ﺁﺑﺠﻰﺕ ﻣﻰﮔﻔﺖ ﺑﺰﺍﺭ ﺑﻪ ﻓﻚ ﻭ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﻭﺩﻭﺭﻭﺑﺮﻳﺎ ﺑﮕﻴﻢ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺣﺴﻮﺩﻯ ﺑﺘﺮﻛﻦ. ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺎﻟﺎ ﺯﻭﺩﻩ! راستی ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺟﻮﻥ! ﻧﮕﻔﺘﻰ ﻛﻪ ﺁﺧﻪ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻧﺎﻣﺰﺩﻯﺗﻮﻥ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﭼﻪﺟﻮﺭﻯ ﺑﻮﺩ   ﺭﺳﻢ ﻭ ﺭﺳﻮﻣﺸﻮﻥ ﭼﻪ ﺟﻮﺭﻳﻪ   ﻧﻜﻨﻪ آلمانیا ﮔﻮﻟﺖ ﺑﺰنن!»
«انگاری ﻫﻨﻮ ﻣﻨﻮ ﻧﻤﻰﺷﻨﺎﺳﻰ ﻣﺎﻣﺎﻥ!»
«ﺣﺎﺟﻰﺁﻗﺎﺕ ﻣﻰﮔﻪ ﭘﺴﺮﻩ ﺍﻭﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﺸﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﻠﺎﻡ... ﭼﻰ ﻣﻰﺩﻭﻧﻢ... ﭼﻪﺟﻮﺭﻯ ﺑﮕﻢ... ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﻩ ﺩﻛﺘﺮ ﭼﻴﺰ ﻛﻨﻪ... ﻣﻨﻈﻮﺭﻡ ﻧﻤﻰﺩﻭﻧﻢ ﺷﺎﻳﺪﻡ ﺧﺘﻨﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻪ!...»
« ﻣﺎﻣﺎﻥ...! ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻴﮕﻰ ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻳﻦﭼﻴﺰﺍﺭﻭ ﻧﻤﻰﻓﻬﻤﻢ؟! ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ﻣﺎﻣﺎن!»
«ﺍﻫﻞ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺍﻳﻤﻮﻥ ﻫﺴﺖ ﺍﻳﻦ ﺁﻗﺎﻫﻪ!»
« ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﻣﺎﻣﺎ! ﻣﻬﻨﺪﺳﻪ! ﺑﺎ ﺑﻘﻴﻪ ﻣﺮﺩﺍﻯ ﻫﻴﺰ ﺁﻟﻤﺎﻧﻰ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﻩ! ﺗﻮﻣﺸﺘﻤﻪ!»
«ﺳﻠﺎﻣﺖ ﺑﺎﺷﻰ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺟﻮﻥ! ﺧﻴﺮ ﺑﺎﺷﻪ ﺍﻟﻬﻰ! ﺗﻮﻓﻘﻂ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﻋﻮﺭﺗﺖ ﺑﺎﺵ! ﺩﺧﺘﺮﻩ ﻭ ﻫﻤﻮﻥ ﻋﻔﺖﺵ مادر!»
***
 
ﺗﺌﻮ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ   ﺍﻭﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻛﻨﺪ   ﭼﺮﺍ ﺍﺯ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﻯ   ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺕ ﺟﻨﺴﻰ ﺗﻦ ﻣﻰﺯﻧﺪ؟!   ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﻣﻰﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﻭﻝ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﮕﻴﺮﺩ. ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﺛﺒﺖ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﺭﺷﺐ ﻋﺮﻭﺳﻰ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ   «ﺑﺮﺳﻢ ﻣﺎ ﺍﻳﺮﻭﻧﻴﺎ»   ﭘﻴﺶ ﺑﺮﻭﺩ. ﻫﻤﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﻧﺪﺍﺩﻥﻫﺎ   ﺗﺌﻮ ﺭﺍ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺣﺮﻳﺺ ﻭ ﺣﺮﻳﺺﺗﺮ ﻣﻰﻛﺮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﻛﻮﭼﻚﺍﻧﺪﺍﻡ   ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺌﻮ ﺑﻪ ﺭﺍﺯﻯ ﺳﺮﺑﻪ ﻣﻬﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻴﻞ ﻣﻔﺮﻁ ﺑﻪ ﮔﺸﺎﻳﺶ ﺁﻥ   ﺗﺌﻮ ﺭﺍ ﺑﻰﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰﻛﺮﺩ.ﮔﺮﭼﻪ ﺍﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎﻯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪء ﺍﻣﻮﺭ ﺟﻨﺴﻰ ﺩﺍﺷﺖ، ﺍﻣﺎ ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﺍﻳﻨﻄﻮﺭﻯ ﺩﺭﻣﺨﻤﺼﻪﺍﻯ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻋﺸﻖ ﻣﻰﻧﺎﻣﻴﺪ ﮔﻴﺮﻧﻴﻔﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﭘﺪﺭ ﺗﺌﻮ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻛﻪ ﺩﺭﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺭﺷﺘﻪ ﺗﺤﺼﻴﻠﻰﺍﺵ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﻜﺪﻩ ﻋﻠﻮﻡ ﻓﻀﺎﻳﻰ ﺑﻮﺩ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﻣﻰﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺗﺤﻤﻞ «ﻓﻮﻧﺪﺍﻣﻨﺘﺎﻟﻴﺴﺖﻫﺎ»   ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪء ﺧﻮﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ داشت. ﺗﺌﻮ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻰﮔﻔﺖ   ﻛﺪﺍﻡ ﺑﻨﻴﺎﺩﮔﺮﺍﻯ ﺩﻳﻨﻰ حاضر می شود مثل ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ دامنهائی اینقدر کوتاه ﺑﭙﻮﺷﺪ؟   ﻣﺜﻞ ﺍﻭ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﺩﻳﺴﻜﻮ ﺑﺮﻭﺩ   ﻭ ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩء ﻣﺴﻴﺤﻰ کلفتی ﻛﻨﺪ؟!