روز ملی آزادگان

آرش کمانگیر از نخستین اسطوره های ایرانی است که جانش را به میهنش بخشید.
و ستار بهشتی از تازه ترین فدائیان راه آزادی، داد و برابری در ایران روزگار ماست.
درمیان دوسر این کمان، صدها هزار زن ومرد ایرانی جان وهستی خود را در پیچاخم های تاریخ به میهنمان بخشیدند. آنان آگاهانه، با اراده، دلیرانه، و در راه برابری، دموکراسی، دادگستری، آزادی؛ و به دست آوردن نخستین خواسته ها وحقوق آدمی جان خود درتیرکردند و درکمان نهادند.
هزاران نفری که درتابستان ۱۳۶۷ وبویژه درشهریورماه آنسال درزندان های جمهوری اسلامی در ایران قتل عام ، تکه تکه ودرگورهای جمعی تلنبار شدند تنها بخشی ازجان بخشان راه میهن ما بوده اند.
ازمیرزاآقاخان کرمانی، صوراسرافیل، امیرکبیر واحمدکسروی ها گرفته تا بیژن جزنی، مرتضا کیوان، محمدمسعود، دکترفاطمی، تقی ارانی، پوینده، مختاری، فریدون فرخزاد، فروهرها، رضائی ها، سعیدی سیرجانی ها، از طاهره قره العین گرفته تا فرخ رو پارسا، زهراکاظمی و ندا آقاسلطان ها، ازشاهپور بختیار گرفته تا کاظم رجوی ها، از رستم فرخزاد گرفته تا ارتشبدان رحیمی و ربیعی و تا دیگر افسران و سپهبدان شجاعی که پیش و پس ازسال ۱۳۵۷ اعدام یا ترور شدند نیز شماری از این جان بخشان بودند.
حلاج، عین القضاه، بابک خرمدین، سهره وردی، حسنک وزیر، ابن مقفع، میرزاکوچک خان، یپرم خان، و صدها پهلوان و اندیشه ورِ ایرانی که دربرابرحکومتهای زورگو،دزد، فاسد وسرکوبگر دربرابرنهادهای مرتجع دینی در ایران ایستادند وبه دست آن حکومتها ونهادهای اسلامی همدستشان کشته شدند نیزازشمارهمین کشته شدگانند.
صدها شاعر، نویسنده وآزادیخواهی که درسیاهچال های سلطنتی وخلافتی، دولتی ومذهبی، باغل وزنجیر در تاریکی، تنهایی،گرسنگی وبیماری خاموش شدند، نیزبخشی ازهمین جانباختگانِ راهِ سرفرازی مردم ایران بوده اند.
فرقی نمی کند که این صدهاهزار آزادیخواهی که در درازای تاریخ ایران برای آزادی، دادگری، مردم سالاری، قانون گرایی، برادری، وبرای دفاع از کیان وفرهنگ ایرانی کشته شده اند مذهبی بوده اند یا بی دین، چپ بوده اند یا راست، ملی گرا بوده اند یا فرقه گرا، عارف بوده اند یاعامی، فارس بوده اند یا ترک؟ کرد بوده اند یا بلوچ؟ لر بوده اند یا گیلک و ترکمن؛ جوان بوده اند یا پیر، زن بوده اند یا مرد، سپاهی بوده اند یا کِشت ورز، آهنگر بوده اند یا فیلسوف ونویسنده. آنها همه ایرانی بوده اند و برای خوشبختی مردم ایران جان بخشیده اند.
همه ی آنها (با هربینش سیاسی، مذهبی و دینی) به فرمان حکام، به فتوای روحانیان، به فرمان فرقه ها، دولت های خارجی، یا به فرمان خان ها یا نهادهای تروریستی کشته شده اند؛ آرمانهایی انسانی داشته اند. همه ی آنها برای آرمانهای انسانی گام برداشته اند، برای ایرانی آباد و ایرانیانی آزاد، و گاهی فراتر از آن، برای انسان جهانی وجهان انسانی، برای آزادی، عدالت و رفع نابرابری های اجتماعی، و در پدافند دربرابر دشمنان مردم جان و هستی خویش را فدا کردند.
آنها هریک با نگاه، منش و روش خویش، درحزب، فرقه یا سازمان خویش- گاه به درست و گاه درخطای نگرش- برای بهزیستی ما کشته شدند. فرقه ها، سازمان ها و احزاب ازبین رفته ومی روند اما یاد، نام، فضیلت و شرف جان بخشیدگان هرگز از بین نخواهد رفت.
نام و یاد آنها را پاس بداریم. باید پاس بداریم. این یک وظیفه‍ی ملی و میهنی است. این، یک وظیفه انسانی است.
اگر نام، برچسب گروهی یا نام حزب، سازمان و فرقه را از روی گورها و چهره های خاک شده کشتگان برداریم می بینیم آنها یک جریان پیوسته، زلال و هشیار، فداکار و ارجمند در درازای تاریخ ایران بوده اند. آنها برای عزت وسربلندی ما کشته شدند - آنان حتا اگر روش و منشی درست یا نادرست داشته بوده اند - ستارگان درخشانِ شب های دراز استبداد و دگراندیش کشی درتاریخ خونین میهن ما ایران بوده اند.
از آنجایی که هزاران نفر از آنان تنها در شهریورماه سال ۱۳۶۷ کشته شده اند، جادارد که نخستین آدینه هر شهریورماه درهرسال را به نام «روز ملی آزادگان» - روز ملی آن خونین جامگان میهن- بنامیم و هرسال درچنین روزی، هرجا که هستیم (درون یا بیرون میهن)، درهرزمان که هستیم (امروز یا فردا) با هر مرام ومنشی که داریم (چپ، راست، میانه، دینی یا بی دین) این روز را پاس بداریم، نام، یادمان و ازخودگذشتگی آنان را ارج بگذاریم. به خود و دیگران، به فرزندان خود وبه جهانیان بگوییم که مردمی فراموشکار وناسپاس نیستیم. وهمانگونه که فردوسی ها وخیام ها را پاس می داریم، بزرگ زنان و ابرمردانی را که در دبستان آنها پرورش یافته و جان باخته اند گرامی می داریم.

پیش به سوی «روز ملی آزادگان»

گرچه پاس وسپاس از جان بخشان - اینجا و آنجا - به گونه ای پراکنده تا کنون نیز برگزار شده است، اما از همینک در تدارک برگزاری نخستین یادواره سراسری وهمگانی در شهریورسال ۱۳۹۵ باشیم.
بیایید فراتر وبیرون از سازمان ها، احزاب و دیدگاههای سیاسی اجتماعی خود، دست در دست هم و در کنار هم به سوی روز ملی آزادگان - روز همبستگی ملی ایرانیان - گام های هماهنگ و برادرانه برداریم. بیایید به فرندان وآیندگان خود؛ و به جهانیان نشان بدهیم که درجایگاه مردمی با چندین هزاره تاریخ شهرنشینی و شهروندی، می توانیم به جان بخشیدگان ارج بگذاریم وفارغ از نگرش اجتماعی و مرام سیاسی خود و آنها، در برابر ارج و فضیلت آنان کلاه به احترام برداریم و نگذاریم در تاریکی ها و در ویرانه های سیاست و تاریخ فراموش شوند.
«روز ملی آزادگان» روز همه ایرانیان است. اکنون که روزهایی مانند نوروز، روزمادر، روزپدر، روزملی شدن صنعت نفت، روز مشروطیت، روز زن، روز کودک ... داریم، روزی هم ویژه‍ی پاس و سپاس از کشته شدگانمان داشته باشیم.
بیایید نیروهامان، کارها، ایده ها و امکاناتمان را یک کاسه کنیم و با گذشتن از نام، مُهر و انگ خویش، به آن خیل بزرگ و بزرگواری بیندیشیم که گوهر ایرانی و انسانی را تا پای جان خویش پاس داشتند و بخاطر آن کشته شدند.
درچنین روزی به جای مطرح کردن نام احزاب، فرقه ها ومذاهب خویش، تنها فضیلت جان بخشیدگان را در جایگاه انسان ایرانی مطرح کنیم. «روز ملی آزادگان» یک روز سیاسی نیست، یک روز فرهنگی و حقوق بشری است. یک روز ملی، فراگروهی و فراطبقاتی است. یک روز فراحزبی و فرامذهبی است.
«روز ملی آزادگان» را به فستیوال یا یادواره ای سالانه تبدیل کنیم که به جای سوگواری و تلخی، از زندگی و دلیری های آنان با زبان هنر، ادبیات، نمایش، فیلم، سمینار، کوهنوری، ورزش، راهپیمایی، نوازندگی، سرودخوانی و هنرنمایی اقدام ویاد کنیم. از زندگی آن کشتگان بنویسیم، بسراییم، برصحنه تئاتر یا سینما بازی کنیم، به گردهمایی و راه پیمایی برویم، در رسانه های خود برنامه های ویژه بگذاریم، فرزندان خود را به برنامه های این آیین سالانه ببریم. یادبگیریم که مانند آئین های نوروزی، مهرگان، سیزده بدر، سده و یلدا که بدون توجه به خط و ربط سیاسی و بینشی، دست در دست یکدیگر می نهیم و ازهویت ملی خود نگهبانی می کنیم، باهم و درکنار هم به پاسداشت و بزرگداشتِ جان بخشانِ ایرانی می پردازیم.

کی و چگونه آغاز کنیم؟

جادارد افرادی با بینش های سیاسی وگرایش های گوناگون، برای اینکار همرایی، همکاری و برنامه ریزی کنند و در روز آدینه در نخستین هفته‍ی شهریور هرسال درهر قاره وکشور که هستیم، درشهرهای بزرگ و کوچک - در حد توان خود- این روز ملی را بنیان بگذاریم.
برای همکاری وهماهنگی ی نخستین این کوشش سراسری درشهریورسال (۱۳۹۵ = ۲۰۱۶)، با ایمیل زیر تماس بگیرید.
radiomani۲۰۱۲@gmail.com
پس از سامان گرفتنِ گروه کار وهماهنگی، ایمیل، نشانی سایت و نشانی انجمن خردمندان و سازماندهان در دسترس همگان قرار خواهد گرفت.
آرزو کنیم وبکوشیم کسی یا کسانی برای سوء استفاده سیاسی، فردی یا گروهی اسب خود زین نکنند و گرنه از همان آغاز شکست خواهیم خورد. برای یکبارهم شده بکوشیم با گذشتن از منش ومنافع شخصی و گروهی خود، در یک کارزار بزرگ میهنی همبهره و همگام گردیم.
با مهر و احترام میرزاآقا عسگری مانی
(شاعر، نویسنده و مدیر رادیومانی)
دوشنبه دوم شهریور ۱۳۹۴ برابر با ۲۴ آگوست ۲۰۱۵
------------------------------
یک نکته مهم:
آقای سرهنگ هوشنگ وزین (ازهواداران نظام پادشاهی) در ابتکاری ارزشمند؛ یک برنامه بزرگداشت برای کشته شدگان سال ۱۳۶۷ در لس آنجلس (۲ آگست ۲۰۱۵) برگزار کرد. ایشان سخنرانانی با پیشینه های سیاسی گوناگون و نگاه های سیاسی متفاوت و حتا متضاد را به این مراسم فرخواند. من هم (درجایگاه یک جمهوری خواه لائیک) یکی از اینان بودم. بزرگ منشی این سرباز میهن مرا براستی تحت تأثیر گرفت و درهمان برنامه برای نخستین بار ایده‍ی بالا را مطرح کردم که بیائیم و به جای کاری گذرا، روزی را درشهریور هرسال به بزرگداشت همه کشتگان در راه سرفرازی ایران و ایرانی - از آرش اسطوره ای گرفته تا جان بخشیدگانِ همروزگارمان - اختصاص دهیم. این اندیشه با پیشباز روبرو شد. روز بعد، من همراه با دوتن دیگر از کسانی که در آن برنامه حضور داشتند (آقایان هومر آبرامیان و دکتر سعید احمدی) در دو برنامه‍ی تلویزیونی در عصر امروز در لس آنجلس این اندیشه را گشودیم و در باره جوانبش سخن گفتیم. به هر روی، کار سرهنگ وزین مرا به این اندیشه رسانید و اکنون که از سفر بازگشته ام، آن را پرداخته و با همگان درمیان می گذارم. از هنگامی که نخستین گروه هماهنگ کننده (انجمن مَهِستان؟) برای برگزاری «روز ملی آزادگان» کار خود را آغاز کند، دیگر نامی از من و دیگران در میان نخواهد بود. ما چنین کاری را برای نام و نان نمی کنیم. این یک وظیفه‍ی ملی - میهنی است. کاری است از شما همه؛ برای همگانِ ایرانی از گذشته تا آینده‍ی ایران.
مانی، هومر آبرامیان و دکتر سعید احمدی: روز ملی آزادگان. بخش نخست
www.radiomani.com
مانی، هومر آبرامیان و دکتر سعید احمدی: روز ملی آزادگان. بخش دوم
www.radiomani.com