مانی
شمسی عیوقی : گل شبدری
تاريخ نگارش : ۵ آذر ۱٣٨۴

این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:     بالاترین balatarin     دنباله donbaleh     yahoo Yahoo     delicious Delicious     facebook Facebook     twitter Twitter     google Google    

 
شمسی عیوقی
 
گل شبدری

به سرابنده ی غزل غرور و بیداری.مانی


 
با جشم بی شمار کودکانمان
که براهست
   تا قاصدک زار شب پر ستاره،
به نگاه شبنم به آسمان
                      تا تجربه ی خورشید ،
به دانه های چشم براه رستن
                            وزمین چشم براه سبزی
به کبوتری که
            به قصد کوچ زمستان
                                تا بهار می رود
                                             شاخهء نور در منقار
به همهءعاشقا ن،
به دل نا ماندگار پر طپشت
                            وعده کرده ام:
هرآینهء
         چند چند بهار
         از اوج گامهایت
                           بشکفد،
شاعری عریان از تن پوش خاک
کوله بارش
           لبریز دانهء باران
                   سوار مرکب نور خواهد آمد
تا به آواز لای لای
         به کودکانی که با دو چشم درشت
         در پی باد
         به غربت دیار همسایه
                   به کوچ نشسته اند
                   نوازش یک خواب را
                            بسراید به مهر.
 
چاپ نخست: ماهنامه سیمرغ. آمریکا. شماره ای ۱۰۱/۱۰۲
. ص. ۲۷
 
 





www.nevisandegan.net