ﺁﻗﺎ!
ﻣﻦ ﻧﻮﺭﺍﻟﻠﻪ ﻗَﺪَﺭﻯ ﻫﺴﺘﻢ از ﻗﻢ ا.میل می زنم. ﻣﻦ ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﺑﻪ ﺁﻳﻪﻯ ۱۶۴ ﺩﺭ ﺳﻮﺭﻩﻯ ﺍﻟﺒﻘﺮﻩ ﻛﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ «ﻫﺮﻛﺎﺭﻯ ﺑﺪﺳﺖ ﺑﺸﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﮕﻴﺮﺩ، ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺸﻴﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ» ﻳﻘﻴﻦ ﻣﻄﻠﻖ ﺩﺍﺭﻡ.
ﺑﺎﺭﻯ، ﻣﻘﺎﻟﻪﻧﻮﻳﺴﻰ ﻫﺴﺘﻢ ﺍﺻﻠﺎﺡﻃﻠﺐ ﻛﻪ ﻫﺮﭼﻪ ﻣﻰﻧﻮﻳﺴﻢ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﺑﻰﻛﻢ ﻭ ﻛﺎﺳﺖ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﺸﻴﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ. ﺍﺻﻠﺎً ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺭﻳﺘﻌﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻣﻘﺎلاﺕ ﻣﻰﻧﻮﻳﺴﺪ! ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﻯ ﺍﺯ ﻣﻘﺎلاﺗﻢ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻡ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﺴﺐ ﻣﺠﻮﺯ ﭼﺎﭖ. ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻧﺼﻔﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺬﻑ ﻛﻨﻰ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺻﻠﺎﺡ ﻧﻈﺎﻡ ﻧﻴﺴﺖ! ﻧﺼﻒ ﻣﺸﻴﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺣﺬﻑ ﻛﺮﺩﻡ! ﻛﺘﺎﺏ ﭼﺎﭖ ﺷﺪ. ﺣﺎلا ﻗﻮﻩﻯ ﻗﻀﺎﺋﻴﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﭼﺎﭖ ﻧﺼﻔﻪﻯ ﺩﻭﻡ ﻣﺸﻴﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻛﺸﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﭼﺮﺕ ﻭ ﭘﺮﺕﻫﺎ ﭼﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻯ؟! (ﺯﺑﺎﻧﻢ لاﻝ، ﺑﻪ ﻣﺸﻴﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ ﭼﺮﺕ ﻭ ﭘﺮﺕ!)ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺭﻳﺘﻌﺎﻟﻰ ﻣﻨﺸﺎء ﻫﻤﻪﻯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺁﺩﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ «ﺗﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﻴﻞ ﺣﻖ ﺑﺮﮔﻰ ﻧﻴﻔﺘﺪ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺖ»، ﭘﺲ ﺍین ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﻭ ﭼﻤﺎﻕ ﻭ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻭ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﻭ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﭼﻴﺴﺖ؟! ﺷﻤﺎ ﻛﻪ ﺑﺤﺮﺍﻟﻌﻠﻮﻡ ﻫﺴﺘﻴﺪ، ﺟﻮﺍﺑﻰ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﻴﺪ!
                                                       ﻧﻖ (ﻧﻮﺭﺍﻟﻠﻪ ﻗﺪﺭﻯ)


ﺁﻗﺎﻯ ﻧﻖ!
ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻨﻘﺪﺭ ﻧﻖ ﻣﻰﺯﻧﻰبرادر! ﻣﮕﺮ ﻧﻤﻰﺩﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﻭ ﻗﻮﻩﻯ ﻗﻀﺎﺋﻴﻪ ﻫﻢ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﻣﺸﻴﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﻫستند؟ ﺩﺭﻭﺍﻗﻊ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺩِ حضرتِ ﺑﺎﺭﻳﺘﻌﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﻚ ﺩﺳﺖ ﻣﻰﻧﻮﻳﺴﺪ ﻭ ﺑﺎﺩﺳﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﻣﻰﻛﻨﺪ، ﺑﺎ ﻳﻚ ﺩﺳﺖ ﻣﻰﺁﻓﺮﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻴﺮﺧﻠﺎﺹ ﻣﻰﺯﻧﺪ! ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﺭﺑﻄﻰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺪﺍﺭﺩ! ﺑﻌﺪﺍﻟﺘﺤﺮﻳﺮ: ﺩﺭﻭﺍﻗﻊ ، ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﻛﻪ ﻧﻮﺷﺘﻢ! ﺧﻮﺏ ﻭ ﺑﺪﺵ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩﻯ ﺧﻮﺩﺵ! ﻟﻄﻔﺎً ﻫﻔﺖ ﺗﻴﺮﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﻏﻠﺎﻑ ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﻴﺪ!
                                                        ﻛﺘﺎﺑﻰ


برگرفته از کتاب «باد در تنبان، به از باد در میدان» گزیده ای از طنزهای مانی. انتشارات هومن. آلمان . ۲۰۰۰