|
مانی
ﻣﺮﺩﻩ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﭼﭙﺎﻭﻝ ﻧﺒﺮﻧﺪ!
تاريخ نگارش :
۱ آذر ۱٣٨۱
|
|
ﻣﺮﺩﻩ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﭼﭙﺎﻭﻝ ﻧﺒﺮﻧﺪ!
ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺴﺘﻄﺎﺏ ﺁقاﻯ ﻛﺘﺎﺑﻰ
ﻣﻦ ﺷﻴﺦ ﻣﺼﻠﺢﺍﻟﺪﻳﻦ ﺳﻌﺪﻯ ﺷﻴﺮﺍﺯﻯ ﻣلقب ﺑﻪ ﺳﻌﺪﻯ ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺮﺣﻤﻪ ﻫﺴﺘﻢ! ﺻﺪﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺩﻭﻛﺘﺎﺏ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﻯ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ. ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺟﻠﻮﻯ ﻛﺘﺎﺑﻔﺮﻭﺷﻰﻫﺎﻯ ﺟﻠﻮﻯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺭﺩ ﻣﻰﺷﺪﻡ ﭼﺸﻤﻢ ﺩﺭ ﻭﻳﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻛﻠﻴﺎﺕ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﻰ ﻓﺮﻭﻏﻰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺼﺤﻴﺢ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﺎﺷﺮﻯ ﺑﻨﺎﻡ ﻧﺸﺮﻃﻠﻮﻉ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭼﺎﭘﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ! ﻧﺴﺨﻪﺍﻯ ﺧﺮﻳﺪﻡ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺭﻡ ﻭ ﺩﻳﻨﺎﺭ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ، ﺩلاﺭ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﻛﻠﻴﺎﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﺑﺮﺳﺮ ﺟﺰﺋﻴﺎﺗﻢ ﭼﻪ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ؟! ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﭘﺲ ﺍﺯ ۹۰۰ ﺳﺎﻝ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻦ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﭼﺎﭖ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻮق ﺷﻬﺮﺕ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻧﻜﺮﺩﻡ حقﺍﻟﺘﺎﻟﻴﻒ ﺑﻮﺩ! ﺧﻮﺩﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻡ: ﺑﻴﺖ:
ﺳﻌﺪﻳﺎ ﻣﺮﺩ ﻧﻜﻮﻧﺎﻡ ﻧﻤﻴﺮﺩ ﻫﺮﮔﺰ
ﻣﺮﺩﻩ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﭼﭙﺎﻭﻝ ﻧﺒﺮﻧﺪ!
ﻛﻠﻴﺎﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﻮق ﻭﺭق ﺯﺩﻡ تا ببینم بر سر جزئیاتم چه آورده اند؟! ﻭ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﻭ ﻧﺎﺷﺮ ﺗِﺮ ﺯﺩﻩﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻮﺳﺘﺎﻧﻢ! (ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﻛﻤﻰ ﻋﺼﺒﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻢ!) ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪﻡ ﻭ ﻓﻬﻤﻴﺪﻡ ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﻰ ﻓﺮﻭﻏﻰ، «ﺷﺎﺩﺭﻭﺍﻥ» ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﺎﺷﺮ ﺑﺎ حقهﺑﺎﺯﻯ ﻧﺴﺨﻪﻯ ﺁﻥ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺭﺍ ﺳﻠﺎﺧﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺟﻠﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ «ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻧﺴﺨﻪاﻯ ﻛﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﻰ ﻓﺮﻭﻏﻰ ﺗﺼﺤﻴﺢ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻧﺪ» ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻋﺮﺍﻳﻀﻢ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ!
وزارتﺍﺭﺷﺎﺩ ﻭ ﻧﺎﺷﺮ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﺮﺍ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ، ﺷﻴﺦ، ﻣﺼﻠﺢ ﺩﻳﻦ، ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻰ ﭘﺎﻙ ﻭ ﻋﺎﻟﻤﻰ ﺑﻰﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩﻩﺍﻡ، ﺫﺑﺢ ﺍﺳﻠﺎﻣﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﺣﻞﺍﻟﻤﺴﺎﺋﻞ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ! ﺑﺨﺶﻫﺎﻯ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﻭ عشق، ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻧﻜﻮﻫﺶ ﺯﺍﻫﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪﻯ ﺷﻤﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯﻳﺎﻥ ﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ، ﺧﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻰ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺎ ﻭ ﺑﺒﻴﻦ!
ﺗﻌﺠﺐ ﻛﺮﺩﻡ ﻛﻪ ﻣﮕﺮ ﻣﻰﺷﻮﺩ ﻛﺘﺎﺑﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ قرنها ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻪﻯ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﺮﺩﻩﻯ ﺩﻧﻴﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﭼﺎﭖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻳﻨﻄﻮﺭ ﺳﻠﺎﺧﻰ ﻛﺮﺩ؟! ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺣقاق حقوق پایمال شده ام ﺑﻪ «ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻣﺮﺩﻩﻯ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ» ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻥ «ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺮﺩﻩ» ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩﻡ. (ﺷﺮﻁ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﻧﻮﻥ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺩﻭﻛﺘﺎﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﻣﺮﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﻓﺮﺩﻭﺳﻰ ﻭ ﺧﻴﺎﻡ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻛﺘﺎﺏ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩﺍﻧﺪ! ﺳﻮﺍﻯ ﺍﻳﻦ، ﺍﻳﻦ ﺣﻀﺮﺍﺕ قاﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ را دربست قبوﻝ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻋﻀﻮ ﻛﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺭﺍ قبوﻝ ﺩﺍﺭﺩ!) ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺎ ۳۰ ﻳﺎ ۴۰ ﺻﻔﺤﻪ ﭼﻴﺰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻭﺗﺎ ﻛﺘﺎﺏ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺷﺪﻩ ﺭﺋﻴﺲ ﻣﺎ، ﮔﻔﺖ «ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻛﺎﺭﻯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ! ﺑﻪ ﺁقاﻯ ﻛﺘﺎبی ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﻨﻴﺪ!» ﺍ. ﻣﻴﻞ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪﺍﻡ ﺩﺭﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺳﻌﺪﻯ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﻣﺠﻠﻪﻯ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻡ! ﺍﻭلا ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺧﻄﻬﺎﻯ ﻣﺠﻠﻪﻯ ﺷﻤﺎ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ ﺍﺳﺖ! ﻳﻌﻨﻰ ﺧﻴﺶ ﺭﺍ ﺷﻴﺦ ﻣﻰﻧﻮﻳﺴﺪ، شیخ را خیش! ﺭُﺥ ﺭﺍ ﺧﺮ می نوسد، خر را رخ!، ﺳﺎﻝ ﺭﺍ لاﺱ، ﮔﺲ ﺭﺍ ﺳﮓ، ﺑﻴﻊ ﺭﺍ ﻋﻴﺐ!، ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﻡ، ریش را شیر ﻣﻰﻧﻮﻳﺴﺪ! فقط «ﺑﺎﺏ» ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺎئی ﻭ ﻭﺍﺟﺐﺍلقتل ﻫﺴﺘﻴﺪ! (ﺑﻪ دبیر ﺑﺨﺶ ﻓﻨﻰﺗﺎﻥ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﭘﺎﺭﺳﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺑﺎﺩ ﺩﺍﺩﻯ، ﺧﺪﺍ ﻓﻮﺕ ﻭ ﻓﻦﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺑﺎﺩ ﺩﻫﺪ!)
ﺧﻠﺎﺻﻪ ، ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍ. ﻣﻴﻞ ﺯﺩﻡ ﻛﻪ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺯﻧﻰ ﺁﻟﻤﺎﻧﻰ که ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ ﻣﺮﺩﻯ ﻟﺨﺖ ﻭ ﭘﺘﻰ ﻭ قوﻯﺑﻨﻴﻪ ﻣﻰﮔﺸﺖ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ! از ﺟﻮﺍبی ﻛﻪ آن زن ﺑﺎ ﻋﻜﺲﻫﺎﻯ ﻟﺨﺘﺶ فرستاد ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺑﻪ ﺩﻫﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﻭ ﻓﻮﺭﻯ ﺍ. ﻣﻴﻠﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍ.ﻣﻴﻞ ﺑﺎﺑﺎﻃﺎﻫﺮﻋﺮﻳﺎﻥ ﻭﺻﻞ ﻛﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﺪ! (ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻥ ﺯﻥ، ﻳﻚ ﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩ، ﺍ. ﻣﻴل خودم ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍ. ﻣﻴﻠﺶ ﻭﺻﻞ ﻣﻰﻛﺮﺩﻡ ﻭ قضیه ﺣﻞ میشد!)
ﺣﻀﺮﺕ ﻛﺘﺎﺑﻰ ﻣﺮﺍ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎئی ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﺎﺷﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻛﻰ ﻭ ﻛﺪﺍﻡ ﻛﺸﻮﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺒﺮﻡ؟
چند تا بعدالتحریر:
۱: ﻏﺰﻟﻰ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﭼﺎﭖ ﺩر ﻣﺠﻠﻪﻯ ﺍﻟﻜﺘرﻮﻧﻴﻜﻰ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻂ ﺗﺎﻫﻮﻣﺎ ﻣﻰ ﻓﺮﺳﺘﻢ. ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﻣﻨﺎﺳﺒﻰ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ!
۲ : ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﺪ قرﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﻛﻤﻰ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻣﻰﻛﺮﺩﻳﻢ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﭼﻪ ﻣﻰﻛﺮﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍینقدﺭ ﺍﺯ ﻓﺮﻧﮕﻰﻫﺎ عقب ﻣﺎﻧﺪﻳﺪ؟ ﺁﺧﺮ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﺮﺩﻥ ﻛﺎمپیوتر ﻭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻫﻢ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﺴﺶ ﺑﺮﻧﻴﺎﻣﺪﻳﺪ ﻭ ﺣﺎلا ﻣﺠﺒﻮﺭﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻂ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻟﻪ ﻟﻪ ﺑﺰﻧﻴﺪ؟!
۳ - ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺮﺍ ﺍﺳﻜﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻋﻜﺲ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﺪ ﻛﻪ لاﺍقل ﺑﺘﻮﺍنم ﺑﺨﻮﺍﻧﻤﺶ!
۴ - ﻟﻄﻔﺎ ﺍ. ﻣﻴﻞ ﺧﺎﻧﻢ قاﺭﺩﺍﺵﭘﻮﺭ، حسابدار ﻛﺎنوﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﻭﻧﻤﺮﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﻣﻴﻞ ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﺗﺎ حق ﻋﻀﻮﻳﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ ﻛﻒ ﺩﺳﺘﺶ!
کتابی محترم! ﺩﻳﮕﺮ ﻋﺮﺿﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺠﺰ ﺩﻭﺭﻯ ﺩﻳﺪﺍﺭﺕ ﺩﺭ ﮔﻮﺭﺳﺘﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﺑﺰﻭﺩﻯ ﺯﻭﺩ ﺗﺎﺯﻩ ﮔﺮﺩﺩ!
ﺳﻌﺪﻯ ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺮﺣﻤﻪ
***
ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻌﺪﻯ ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺮﺣﻤﻪ!
ﺳﻠﺎﻡ ﻋﻠﻴﻜﻢ!
ﻭ ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪ
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻣﻴﻞ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﻞ خودم ﻭﺻﻞ ﺷﺪ! ﻣﻨﻬﻢ ﻋﻀﻮﻛﺎﻧﻮﻥ ﻣﺮﺩﻩﻯ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ (ﺩﺭ ﺯﻧﺠﻴﺮ) ﻭ ﻫﻢ ﻋﻀﻮ ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺮﺩﻩ (ﺩﺭ ﻫﺠﺮﺕ) ﻫﺴﺘﻢ.ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭼﺎﭖ ﻏﻴﺮﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻭ ﺳﻠﺎﺧﻰ ﺷﺪﻩﻯ ﻛﺘﺎﺑﺘﺎﻥ ﺑﺪﺭﺩ ﺁﻣﺪﻩﺍﻳﺪ، ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺪﺭﺩ ﺁﻣﺪﻡ! ﭼﻮﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩﺍﻳﺪ: ﺑﻴﺖ:
ﭼﻮ ﻋﻀﻮﻯ ﺑﺪﺭﺩﺁﻭﺭﺩ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ
ﺩﮔﺮ ﻋﻀﻮﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻗﺮﺍﺭ
ﺷﺎﺩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﻤﻨﻮﻉﺍﻟﻘﻠﻢ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﻥ ﻧﺎﺷﺮ، ﻛﻠﻴﺎﺕ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ با نام مستعار نچاپیده است!
ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻫﺰﺍﺭﺳﺎﻝ، ﻣﺎ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﺮﺩﻥ ﻛﺎمپیوﺗﺮ ﻛﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺷﻜﺎﻝ ﻓﻨﻰ ﺩﺍﺭﺩ، ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩﻫﺎ ﻭ ﺯﻳﺎﺭﺗﮕﺎﻩﻫﺎئی ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻘﺺ ﻓﻨﻰ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺷﻜﺎﻝ ﻛﺎﺭ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ. ﺣﺘﻰ ﻛﻠﻰ ﻃﻠﺎ ﻭ ﻧﻘﺮﻩ ﻭ ﻓﺮﺵ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺠﺎﻭﺭ ﺻﺎﺩﺭﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﻣﻘﺎﺑﺮ را ﭼﻨﺎﻥ پرﺷﻜﻮﻩ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﺣﺎلا ﺳﺎلاﻧﻪ ﺻﺪﻫﺎﻫﺰﺍﺭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻫﻤﺎﻥ ﭼﻴﺰهائی ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺠﺎﻭﺭ ﻣﻰﺭﻭﻧﺪ ﻭﺻﻨﻌﺖ ﺗﻮﺭﻳﺴﻢﺁﻧﺠﺎﻫﺎ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﮕﻬﺪﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ.
ﻏﺰﻝ ﺍﺭﺳﺎﻟﻰﺗﺎﻥ ﭼﻨﺪﻳﻦﺑﺎﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻭ ﺁﻧﺠﺎ ﭼﺎﭖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﺎ ﺍﺯ ﭼﺎﭖ ﺁﻥ ﻣﻌﺬﻭﺭﻳﻢ. ﺍﮔﺮ ﺩﻗﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻣﺎ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﺣﺘﻰ ﻳﻚ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﻜﺮﺍﺭﻯ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﻪﻯ چاپ نکرده ایم! ﺣﺎلا ﻛﻪ ﺍﻳﻨﻘﺪﺭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩﻫﺎ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ نمیﺩﻫﻴﻢ، ﺩﻟﻴﻠﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺳﺮِ ﻣﺎ ﻛﻠﺎﻩ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺩﺳﺖ ﺩﻭﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ!
ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﻢ ﺍﮔﺮ ﻛﻤﻰ ﺍﺯ ﻫﺰﻟﻴﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺘﻮﻥ ﻃﻨﺰ ﻣﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﺪ! ﺍﺯ ﺣﺮﻓﻬﺎﻯ ﺟﺪﻯ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩﺍﻳﻢ!
ﺑﻌﺪﺍﻟﺘﺤﺮﻳﺮ: ﺗﻤﺎﻳﻠﻰ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺷﻤﺎ در گورستان ﻧﺪﺍﺭﻡ !
ﻛﺘﺎﺑﻰ