|
مانی
پایکوبیِ واژهها
تاريخ نگارش :
۲٣ فروردين ۱٣۹۴
|
|
قُلقُل ِپرندگان در درخت و
آوای واژگان در سرم.
سایش ِزمان بر لحظهها و
سایهی تو بر دلم.
گیتار،
رگان ِگسیختهی جهان را که به هَم میبافد،
فراپیش میخمی و
برف دندانهایت را در دهانم آب میکنی!
*
سپید میرقصد اسب جهان.
مردگان
- سرمست ِنیستی ِخویش-
در آوای ِگیتار، دست میافشانند.
غلتیدن ِچکههای ترنُم بر نازکای ِدل ِتو
و دویدن رگ-آوای ِتو در رگهایم.
*
آهنگ ِبهار و
پایکوبی واژهها.
بالافشانی پرندگان در درخت و
نورافشانی نوشتهئی که تویی
بر کاغذی که من!
-------------------------------------------------------
قُل درعربی به معنای گفتن، بگو. قُلقُل را آگاهانه به جای غلغل نشاندهام.