نخست بنویسم که درگذشت خانم سیمین بهبهانی که از دهها شاعر مرد در ایران شجاع تر بود و به مردم نزدیک تر، هر آدم شعر دوستی را اندوهگین میکند.
دوم این که در دوره‍ی دولت رفسنجانی ، طنز شتابزده ای بر اساس شعر مشهور سیمین (از زبان رسمنجانی) نوشتم که همان زمان پخش شد. البته فعلا خامنه ای زده روی دست رسمنجانی!
اکنون در کنار اندوه برای مرگ شاعر، این طنز را دوباره در اینجا می گذارم تا زندگی همچنان دو چهره داشته باشد:اشک و لبخند.
مانی
<><><>

دوباره می بلعمت وطن!

تضمین اکبر رفسنجانی از شعر سیمین بهبهانی

<><><>

دوباره می بلعمت وطن، اگر چه با اشتهای خویش
لگد به فرق تو می زنم، اگر چه با نعل پای خویش

مخت به پتک می زنم، تنت به گور می دهم
تو را به فقر و فنا برم ، اگرچه با پولهای خویش

اگر چو گاو گنده ام، ولی به وقت ایلغار
سبک چو لاشخور شوم به لطف بال عبای خویش

اگر چه پیرم، ولی هنوز، مجال غارت اگر بود
جوانی آغاز می کنم کنار این بچه های خویش

من اکبرم شما صغار، بهوشم و شما خمار
دوباره شاه می شوم، اگر چه با این عبای خویش

دوباره می بلعمت وطن، اگرچه اهل وطن نی ام
هزار تکه ات کنم به تیغ پاسدارهای خویش